Publicatie in BNA blad #02/11

Publicatie: BNA blad #02/11
Datum: April 2011
Uitgeverij: Bond van Nederlandse Architecten
ISSN: 1874-2696
Pagina: 19

Mediation Instituut
Den Haag profileert zich als ‘internationale stad van recht en vrede’, maar in de architectuur zie je daar vooralsnog weinig van terug. Dennis van de Rijdt gaf deze abstracte begrippen vorm in het Mediation Instituut The Hague.

Het idee voor het Mediation Instituut komt voor uit ontwerpend onderzoek naar Den Haag – de stad waar Van de Rijdt’s afstudeeratelier zich op richtte – en haar internationale betekenis. Van de Rijdt: ‘De zone tussen Kijkduin en Wassenaar die nu gereserveerd is voor instellingen zoals het Internationale Criminal Court is te groot. Het geheel is diffuus en de gebouwen hebben een naar binnen gekeerd karakter. Zo ontstond het idee voor een compact internationaal stadskwartier, aansluitend op het Vredespaleis. Het Mediation Instituut is in samenhang met het masterplan voor dit gebied ontworpen.
Het betreft een nieuwe typologie: een gebouw waar op internationaal niveau middels bemiddeling geschillen beslecht worden. Een meer sociale oplossing voor conflicten dan rechtspraak; het gebouw wil op die manier ook afrekenen met de enigszins negatieve associaties rond justitiële instellingen. Van de Rijdt: ‘Ik wilde een gebouw maken dat vanuit de ambities van de stad gestalte geeft aan de begrippen recht, vrede en veiligheid. Het bemiddelingsproces heeft ook de uiteindelijke vorm van het gebouw bepaald. Bovendien is het, anders dan de bestaande instituten, publiek toegankelijk. ‘Je kunt dit gebouw daadwerkelijk ervaren.’

Het Mediation Instituut is vormgegeven als een glazen kubus, een driedimensionaal raamwerk waarin vier volumes zweven. Elk van deze ruimtes vervult een essentiële rol binnen het bemiddelingsproces. In de tussenruimte bevinden zich o.a. een bibliotheek, persruimte, televisiestudio, onderzoeksruimten – algemene functies die op hun beurt het proces voorzien van de benodigde informatie. Het meest opmerkelijke is het contact tussen het spannende interieur en de neutrale huid – het gebouw is ondanks zijn prominente functie niet overdreven monumentaal. ‘Ik vind het belangrijk dat de bestaande iconen van de stad zoals het Vredespaleis, hun functie behouden,’ licht Van de Rijdt deze keuze toe. ‘Daarmee ben ik dus bewust niet de confrontatie aangegaan.’